ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
Μονόλογος με τον εαυτό μου... Νυχτερινό
παραλήρημα... Τι να σκέφτομαι άραγε??? Τι μου φταίει άραγε??? Να μου φταίει η
μοναξιά??? Μπα εκείνη πάντοτε με έχει αγκαλιασμένη… Δεν με αφήνει μονάχη... Να
έχω όνειρα γλυκά Όπως κι εσύ... Κι έναν ήσυχο ύπνο Κ ξεκούραστο... Να είναι
γαλάζια τα όνειρα μου φτάνει πια τόση αρνητικούρα και μαύρο και γκρίζο...
Αναμασώντας την ίδια καραμέλα όλοι μια μάζα δεν ξεχωρίζετε ο καθένας για κάτι
δικό του... Το ίδιο προσωπείο χρυσό να λάμπει για να κρύψουν την σαπίλα της
ζωής τους... Ψέμα γιατί έτσι έχουν μάθει εάν πουν αλήθεια θα νομίζουν ότι είναι
ψεμα, ενώ το ψέμα που πλασάρουν το νομίζουν για αλήθεια.... Έτσι έχουν μάθει
Αλινάκι μου οι άνθρωποι να είναι ταγμένοι στο συμφέρον Δν μπορείς εσύ να τους
αλλάξεις μυαλά αν πρώτα δν σκεφτούν οι ίδιοι... Έτσι είναι κ μην στενοχωριέσαι
μα πολλοί στα λόγια σου θα φτάσουν... Μαθημένοι στην κακιά τους μίζερη ζωή
ρουφώντας την ενέργεια σου κ κλέβοντας από την λάμψη σου... Ετερόφωτα αστέρια όλοι
προσπαθούν να πάρουν λάμψη ο ένας από τον άλλο δεν είναι αυτόφωτα...
Καλοθελητές όλοι μέχρι να αρνηθείς να τους δώσεις σημασία... Μόλις σταματήσεις
να τους δίνεις σημασία αρχίζουν να σου βγάζουν τα μάτια κύτταρο-κύτταρο για να
σε πονέσουν ότι σου έκαναν κ έραναν για σένα κι εσύ τίποτα αχάριστο πλάσμα
υποταγμένο στην φιλοδοξία σου κ στο όνειρο σου.... Εσύ δεν έχεις κάνει κάτι για
κείνους εσύ είσαι εγωκεντρικός βάζεις τον εαυτούλη σου πάνω από όλους κ το
παίζεις υπεράνω... Έτσι το νομίζουν μερικοί μην εξάπτεσαι Αλινάκι.... Έτσι λένε
μερικοί άλλα είπαμε αυτή μύγα καίει κόσμο και κοσμάκι... Λοιπόν κοιμήσου τώρα...
Κοιμήσου μικρούλα μου ξεκουράσου...
