ΚΟΙΤΑ

                                                   ΚΟΙΤΑ

Κοίτα τον φάρο μου που φέγγει στο λιμάνι μου....

Κοιτά πως σε προσμένω "αλάνι" μου....

Κοίτα πόσο λαχταρώ να σε σφίξω στην αγκαλιά μου....

Κοίτα πως ανοίγει διάπλατα τα φτερά της η καρδιά μου....

Κοιτά το φάρο πως φέγγει, φανάρι στην ψύχη μου, φεγγάρι εσύ στην σκοτεινιά μου.....

Είσαι εσύ η ζωή μου, που περνάς απ' τη γειτονιά μου....

Κοίτα πως όλα τριγύρω αλλάζουν

και τα φαντάσματα της νύχτας δεν μας τρομάζουν....

Κοίτα την αγάπη, κοίτα την στην γωνιά είναι και μας περιμένει η καρδιά χτυπά κι εμείς είμαστε ερωτευμένοι....

Ερωτευμένοι με του ερώτα το φάρο, τον ουρανό, τα αστέρια....

Κράτα με αγάπη μου μες στα δυο σου χέρια.....

Κοίτα… Κοίτα που πάλι απόψε ήρθες μες στο νου

και δεν ξέρω τι κάνω και που....

Κοίτα με μες στα μάτια, να δεις πως σου ανήκουν της καρδιάς όλα τα κομμάτια. . .

Κοίτα πως φέγγει στο λιμάνι μου ο φάρος...

Τον κοιτώ ονειρεύομαι και παίρνω θάρρος....

Κοίτα το φάρο που φέγγει στο λιμάνι μου....

Έτσι άπλα Σ΄αγαπώ....

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΝΕΙΡΑ

Και πάλι όνειρα..... Όνειρα γλυκά, όνειρα ταξιδιάρικα....

Νεράιδες, μάγισσες και ξωτικά παιχνιδιάρικα.....

Εκεί παίζουν στην άκρη της λίμνης....

Με χαρά και χορό τα παιχνίδια της μνήμης.....

Αχ! Άστρο μου που είσαι εκεί στο φως.....

Δείξε μου έναν κόσμο αλλιώς....

Να πάψει να δακρύζει ο ουρανός....

Ξέρω πως για όλους έχει ο Θεός....

Είμαι ανυπόμονη τα θέλω όλα όμορφα στην στιγμή....

Θέλω να ζήσω και να ζήσουμε μια στιγμή μαγική....

Όνειρο μου κρυφό...

Όνειρο μου αληθινό....

Κι άστρο μου που είσαι εκεί ψηλά....

Έλα στην αγκαλιά μου εδώ στα χαμηλά....

Έλα να σ' αγκαλιάσω που τόσο μου έχεις λείψει...

Ανέβασε με στα σύννεφα και σε πιο μεγάλα ύψη....

Δεν φοβάμαι όταν είμαστε μαζί...

Αφού το ξέρεις σ' αγαπάω....

Όνειρο μου κι άστρο μου μεγάλο φωτεινό....

Πηγαίνετέ με στην ακρογιαλιά ένα δειλινό...

Να δω τον ήλιο να πέφτει...

Απάνω σε θάλασσα καθρέφτη.....

Αστέρι μου πήγαινε με σε ένα κρύο πρωινό του χειμώνα....

Να δω την δροσούλα πάνω σε μια ανθισμένη ανεμώνα....

Πάμε μαζί να δούμε τα ξωτικά....

Να διώξουμε μαζί τα αρπακτικά.....

Πάρε με μαζί σου τώρα που ξημερώνει κ φεύγεις....

Και μην πάψεις ποτέ το δρόμο να μου φέγγεις.....

Όνειρο ήταν για μένα το άστρο έσβησε κι ας το είχα για στολίδι....

Κι τώρα μονάχη στο ημίφως και στο σκοτίδι....

ΟΝΕΙΡΑ

Όνειρα γαλάζια.. Όνειρα γεμάτα φως....

Σκοτάδι κι αγκαλιά μου ένας μύθος κρυφός..... 

Ήταν κάποτε μια κοπέλα λέει ο μύθος που ταξίδευε

σε μέρη όπου ανθρώπου νους δεν πάει....

Γυρνούσε σε γαλαξίες κι αλλόκοτους κόσμους....

Ταξιδιώτης στο χρόνο και χαμένος Δον Κιχώτης....

Η μεγάλη της κατάρα ήταν που δεν μπορούσε

να είναι με τους δικούς της ανθρώπους....

Την καταράστηκε μια μάγισσα πλανεύτρα μοίρα.....

Να είναι όμορφη σαν την θέα την Ήρα....

Λόγο λοιπόν της ομορφιάς της,

την ζήλευαν και την φθονούσαν όλοι.....

Γι'αυτό κι αποφάσισε να φύγει απ' την πόλη.....

Καθώς ταξίδευε ένα μεσημέρι

φτάνει εκεί στης φωτιάς τα μέρη.....

Αγάπησε έναν νέο κι αυτός όμορφος

και γαλαζοαίματος αλλά ήταν αλαζόνας

της φέρθηκε απαίσια κι έτσι μίσησε τους ανθρώπους....

Τριγυρίζει λένε πλέον τα βράδια σαν την μαύρη κατάρα

και είτε φοβίζει τους ανθρώπους είτε άλλοι την αγαπούν

και είναι η καλύτερη τους φίλη

κι άλλοι πάλι την ψάχνουν και δεν την βρίσκουν

αυτήν την κοπέλα την ΜΟΝΑΞΙΑ...

ΕΝΑ ΜΠΟΥΚΕΤΟ ΜΠΑΛΟΝΙΑ

Σαν μπουκέτο από μπαλόνια πλημμυρίζουν τα συναισθήματα μου την σκέψη.....

Άραγε τι είναι αυτό που νιώθω;;;

Γιατί τόση ανυπομονησία και λαχτάρα να σε δω;;;

Γιατί σε έχω μέρα και νύχτα στην σκέψη μου και δεν μπορώ να

κοιμηθώ???

Σε βλέπω σαν είσαι εδώ παρέα μου να μιλάμε κι ας μην είσαι

εδώ...

Μυρίζω την μυρωδιά σου κι ανατριχιάζω

και μου κόβεται η ανάσα όταν τάχα πας να μου μιλήσεις ψιθυριστά στο αφτί...

Κι αρχίζει η καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή....

Και νιώθω ανάλαφρη και σαν πούπουλο κι αφήνομαι και παραδίνομαι στην αγκαλιά σου....

Και μετά μια απέραντη γαλήνη....

Και πάλι πάμε απ' την αρχή ανατριχιάζω και μου κόβεται η ανάσα όταν τάχα πας να μου μιλήσεις στο αφτί κι αρχίζει η καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή....

Και να τα και τα κόκκινα τριαντάφυλλα

σκορπισμένα, πεσμένα στο πάτωμα.....

Χμμ... Τι παράξενο συναίσθημα???

Γιατί σε φιλάω τόσο επίμονα μες στην σκέψη μου???

Νιώθω τον παλμό μου, την καρδιά μου πουλί και πετάει...

Ένα μπουκέτο συναισθήματα μπαλόνια, τριαντάφυλλα, γλυκά....

Εσύ κι εγώ... Μαζί γιατί χώρια σου είναι δύσκολο να είμαι

αν και είμαι/είσαι πάντα μαζί μου/σου

μέρα και νύχτα αφού σε έχω μες στην σκέψη μου....

Ζω για την ημέρα που θα βρεθώ κοντά σου....

Ακούς;;; Τι παράξενο συναίσθημα, τι είναι αυτό που νιώθω;;;