ΟΝΕΙΡΑ

Όνειρα γαλάζια.. Όνειρα γεμάτα φως....

Σκοτάδι κι αγκαλιά μου ένας μύθος κρυφός..... 

Ήταν κάποτε μια κοπέλα λέει ο μύθος που ταξίδευε

σε μέρη όπου ανθρώπου νους δεν πάει....

Γυρνούσε σε γαλαξίες κι αλλόκοτους κόσμους....

Ταξιδιώτης στο χρόνο και χαμένος Δον Κιχώτης....

Η μεγάλη της κατάρα ήταν που δεν μπορούσε

να είναι με τους δικούς της ανθρώπους....

Την καταράστηκε μια μάγισσα πλανεύτρα μοίρα.....

Να είναι όμορφη σαν την θέα την Ήρα....

Λόγο λοιπόν της ομορφιάς της,

την ζήλευαν και την φθονούσαν όλοι.....

Γι'αυτό κι αποφάσισε να φύγει απ' την πόλη.....

Καθώς ταξίδευε ένα μεσημέρι

φτάνει εκεί στης φωτιάς τα μέρη.....

Αγάπησε έναν νέο κι αυτός όμορφος

και γαλαζοαίματος αλλά ήταν αλαζόνας

της φέρθηκε απαίσια κι έτσι μίσησε τους ανθρώπους....

Τριγυρίζει λένε πλέον τα βράδια σαν την μαύρη κατάρα

και είτε φοβίζει τους ανθρώπους είτε άλλοι την αγαπούν

και είναι η καλύτερη τους φίλη

κι άλλοι πάλι την ψάχνουν και δεν την βρίσκουν

αυτήν την κοπέλα την ΜΟΝΑΞΙΑ...