ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ

                                                     "ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ"

Τι σκέφτομαι??? Το απόλυτο κενό... Την απογοήτευση, την απελπισία... Είμαι απλά μια σκιά που κινείται ανάμεσα σε ανθρώπους... Μια σκιά που δεν την βλέπει κανείς, ούτε την νιώθει, ούτε τίποτα... Ένα αόρατο όν... Είμαι άνθρωπος κι εγώ? Δεν ξέρω... Τι είμαι? Σκιά? Φάντασμα? Ζόμπι? Είμαι ένα ανάποδο γαμώτο ίσως... Μεγάλη κατάρα, μου έχει κανείς δώσει και πιάνει να ξέρετε... Ποιος με καταράστηκε να με στοιχειώνει η μοναξιά??? Άτιμη σου έλειψα φαίνεται γι'αυτό μου τα γύρισε τούμπα η ζωή ξανά σε εσένα να επιστρέψω... Επιστρέφω να δω τι θα γίνει πάλι... Ξανά μανά τα ίδια... Σκότος, σιωπή και σκέψη... Αυτά είναι τα τρία σίγμα σου... Με αυτά και πάλι θα με αγκαλιάσεις... Ξέρεις κάτι μοναξιά δεν σε θέλω με απογοητεύεις περισσότερο από το να με ηρεμείς... Δεν θέλω φύγε... Τα μαύρα δαιμόνια μου ήρθαν πάλι... Σας έκλεψα το χρώμα ρε... Μαύρη σκιά, μαύρη θύελλα... Θύελλα έχει ξεσπάσει στην ψυχή μου... Μια θύελλα που μάλλον δεν θα σταματήσει ποτέ... Ναι γιατί η αγάπη είναι θύελλα... Χαχαχα... Κοίτα να δεις πάλι με τραγούδι μιλάω... Γιατί έτσι έκανες κι εσύ... Μου έλεγες πράγματα κι αμέσως μου ερχόταν το κατάλληλο τραγούδι στο μυαλό... Με έκανες κι έζησα κάτι το μοναδικό, με έκανες να νιώθω ξεχωριστή μέσα σε ένα δικό μου τίποτα... Με ανέβασες στα ουράνια και μου έδειχνες πως είναι να πετάς και πως είναι να ισορροπεί κανείς πάνω σε τεντωμένο σχοινί... Έγινα ακροβάτης, θηριοδαμαστής, δάμασα τα θηρία μου... Και τώρα ο αστείος κλόουν... Δεν ξέρω αν γελάς μαζί μου... Πάντως είμαι αστεία δεν μπορείς να πεις... Πονάω που έφυγες μακριά μου... Εγώ σε θέλω εδώ... Θέλω να μείνω στην ζωή σου και να μείνεις κι εσύ στην δική μου... Δεν ξέρω τι έγινε... Δν ξέρω γιατί σε κούρασα... Δεν ξέρω γιατί βαρέθηκες, δν ξέρω γιατί πιστεύεις σ' αυτά που λένε οι τρίτοι... Σου άνοιξα την καρδιά μου διάπλατα και μπήκες εκεί... Κι εκεί θα μείνεις για πολύ-πολύ καιρό... Ίσως και χρόνια... Κι αυτό γιατί πολύ απλά μου έδειξες ποιος πραγματικά είσαι... Είδα αλήθεια και ειλικρίνεια στα μάτια σου... Ένα βλέμμα τόσο καθαρό με διαύγεια έβλεπα την ψυχή σου και στην αντανάκλαση των ματιών σου έβλεπα κι εμένα να σου χαμογελώ... Μου θύμησες πως ναονειρεύομαι πράγμα που είχα ξεχάσει... Μου έδειξες τι θα πει σε νοιάζομαι... Τι είναι η χαρά... Μου έδωσες ζωή και τώρα έτσι ξαφνικά μου την παίρνεις πίσω... Τόσο κακό σου έκανα λοιπόν;;; Θα σε έχω μαζί μου, μέσα μου παντού και πάντοτε κι ας μην το θες... Θα μου λείπεις πάντοτε... Είμαι χαζούλα το έχουμε πει αυτό... Να προσέχεις σε ότι κι αν κανείς από δω και πέρα... Ήθελα να είμαι στην ζωή σου αλλά εσύ δεν από ότι φαίνεται... Κι ας μου έλεγες για μέρες χαράς κι ευτυχίας... Για ταξίδια που ήθελες να κάνεις κι αν ήταν να τα κάναμε μαζί... Σε όλα μαζί... Τώρα χώρια... Εσύ εκεί κι εγώ εδώ, ο έρωτας σου διαταγή και τελεσίγραφο... Να το πάλι τραγούδι... Δεν μπορείς να καταλάβεις το τι έχω μέσα μου για σένα, το τι αισθάνομαι... Σε ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου κι ας μην έκατσες για πολύ... Σε ευχαριστώ για τα πάντα... Ελπίζω κάποια στιγμή να ξαναμιλήσουμε... Ή να ξαναβρεθούμε κάπου κάποτε τυχαία... Δύσκολο πράγμα να σου πω αντίο... Δεν θέλω να στο πω το αρνούμαι...